گــــاهـــي عکســـي را مـــي ســـوزانــــم

گـــاهـــي عکســـي مـــن را مـــي ســـوزانـــد

گـــاهـــي بـــا ديـــدن يــک عکـــس ســـاعــت هـــا گــريـــه مـــي کنـــم

گــــاهــي هـــم ســـالهـــا بــا يـــک عکـــس زنـــدگــي مـــي کنـــم

و

ايــــن يعــني [ زنـــدگــــی من ]

گاهي اوقات به يکي نياز دازي...

که وقتي ناراحتي بياد پيشت بشينه و سعي خوشحالت کنه...

يکي که وقتي داري گريه ميکني اونم گريش بگيره...

وقتي حالت خوب نيست آروم و قرار نداشته باشه..

بهش نياز داري ولي نيست ! نبايد سرزنشش بکني...

باید برای داشتنش تا میتونی بجنگی...

خــوب ِ مــن ،

همین جا درون شعرهایم بمان

تا وسوسه یِ دوستت دارم هایِ دروغینِ آدمها

مرا با خود نَبرد به سرزمین هایِ دورِ احساس

من اینجا هر روز با تـو عاشقی می کنم

بی انتها

شعرِ من بهانه ایست برای مـا شدن دستهایمان

تا تکرارِ غریبانه یِ جدایی را شکست دهیم

فرقـی نمـی کند !!

بگویم و بدانـی ...!

یا ...

نگویم و بدانـی..!

فاصله دورت نمی کند ...!!!

در خوب ترین جای جهان جا داری ...!

جایـی که دست هیچ کسـی به تو نمـی رسد.:

♡دلــــــــــــــم♡

صــداي قـلــب نيســت صــداي پـاي تــوســت

کــه شـــب هــا در ســيـنـه ام مــي دوي

کــافــي ســت کــمـي خــسـتـه شــوي

کافــي ســت بـايـســتي

آنـگاه ديـگــر نـفـسي در سـيـنه بــرايــم بـاقــي نــمي مــانـد

♡♡♡دوستــت دارم تــمـام دار و نــدارم♡♡♡

و بــه داشــتـنـت مــي بــالـــم

نام عشق را که مي بري آفتاب احترام مي کند

نبض آب تند مي زند

موج ها قيام مي کنند

نام عشق را که مي بري سنگ هم بي قرار مي شود

کوه سر به خاک مي نهد

آسمان سجود مي کند

شب سپيد مي شود

سرو خود پرست سر به زير مي شود

نام عشق را که مي بري

گريه ناگزير مي شود

عاقبت دل به عاشقي صادقانه اعتراف مي کند ...

[ صادقانه دوستت دارم عزیزم ]