زندگی میکنم ...

حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم!

چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر را برایم میسازد

بگذار هر چه از دست میرود برود؛

من آن را میخواهم که به التماس آلوده نباشد،

     حتی زندگی را              

جهــــــــــــــــــان

کوچک می شود در چشمانم

تــــــــــــــــو

می نشینی پشت ِدوربینی

لبخند مخابره می کنی

کلاف کلاف

برایت رویا می بافم

بهار بهار برایم  گنجشک می شوی

می خواهم با تو

همه ی راه های رفته را برگردم

و پشت  لبخندت سنگر  بگیرم

امانم می دهـــــــــی؟

در شهر ما

           به جای احساس

                                 غرور را حراج کرده اند.

                            اینجا آدم ها فخر فروش های قابلی هستند،

نگاه ها سرد ، پر تکبر

                  بی مهر و زننده شده ،

                              از بس از آدم ها «سوء استفاده» شده ؛

                                      « تاریخ انقضای» همه گذشته .

اینجـــــا تنها به خاطر « بــــودن » آدم ها را میخواهند ،

نه « آد م بـــــودن » ... !